W tym wideo, Keyan Salari, lekarz medycyny, doktor, opisuje tło i godne uwagi wnioski z niedawnych badań Dziennik Urologii badanie „Wpływ historii rodziny i ryzyka genetycznego linii zarodkowej polimorfizmów pojedynczych nukleotydów na długoterminowe skutki raka prostaty o korzystnym ryzyku”. Salari jest urologiem onkologiem w Massachusetts General Hospital i Harvard Medical School.
Transkrypcja:
Proszę opisać tło tego badania.
Jak wiadomo, rak prostaty jest chorobą o dużym obciążeniu chorobowym. Jest to druga najczęstsza przyczyna zgonów z powodu nowotworu w Stanach Zjednoczonych. Jednak u trzech czwartych zdiagnozowanych w tej chwili pacjentów rozpoznaje się chorobę zlokalizowaną, a wielu z nich ma korzystne rokowanie, które w rzeczywistości może nie uzasadniać leczenia. Wiemy jednak, iż wśród pacjentów z rakiem prostaty o niskim lub średnim ryzyku występuje znaczna różnorodność kliniczna. Wielu pacjentów, których początkowo monitorujemy w ramach tzw. aktywnego nadzoru, ostatecznie w dłuższej perspektywie wymaga leczenia. Istnieje coraz więcej dowodów na to, iż wywiad rodzinny i warianty ryzyka genetycznego linii zarodkowej przyczyniają się do ryzyka agresywnego raka prostaty. Dlatego w tym badaniu postanowiliśmy zbadać wpływ zarówno wywiadu rodzinnego, jak i genetyki linii zarodkowej w kohorcie pacjentów z rakiem prostaty, których rokowanie było korzystne określone na podstawie standardowych parametrów klinicznych.
Jakie były niektóre z godnych uwagi odkryć? Czy któryś z nich był dla Ciebie i Twoich współpracowników zaskoczeniem?
Jedną z godnych uwagi rzeczy, które warto opisać w odniesieniu do tej kohorty, jest to, iż nazywa się to badaniem uzupełniającym pracowników służby zdrowia i jest długotrwałym prospektywnym badaniem kohortowym prowadzonym przez Harvard TH Chan School of Public Health. Zaczęło się w latach 80., a średni czas obserwacji pacjentów z rakiem prostaty objętych badaniem wynosi prawie 15 lat, co jest dość długim okresem czasu i naprawdę pozwoliło nam zbadać i przyjrzeć się ważnemu długoterminowemu wynikowi, jakim jest śmierć z powodu raka prostaty, prawdopodobieństwo śmierci z powodu raka prostaty. Mogliśmy więc przyjrzeć się roli historii rodziny. Jedna z rzeczy, które zrobiliśmy, nie ograniczała się tylko do historii raka prostaty w rodzinie, ale badaliśmy także historię rodzinną raka piersi i trzustki, czyli innych typów nowotworów, o których wiemy, iż są genetycznie powiązane z rakiem prostaty. Wcześniej wykazaliśmy w jednej z naszych kohort aktywnego nadzoru w Mass General, iż pacjenci, u których w rodzinie występował rak prostaty, piersi, jajnika lub trzustki, są obarczeni większym ryzykiem progresji choroby przy aktywnym nadzorze z wyższym stopniem choroba ujawniająca się w przyszłych biopsjach. Dlatego chcieliśmy przyjrzeć się tej bardziej rozszerzonej definicji wywiadu rodzinnego w badaniu uzupełniającym pracowników służby zdrowia. Odkryliśmy, iż ponad jedna trzecia pacjentów, czyli 36%, miała dodatni wywiad rodzinny w kierunku raka prostaty, piersi lub trzustki. A jeżeli miałeś taki wywiad rodzinny, ryzyko śmierci z powodu raka prostaty w dłuższej perspektywie było prawie dwukrotnie większe. Każdy krewny pierwszego stopnia mający taki wywiad rodzinny zwiększa ryzyko śmierci z powodu raka prostaty o około 50%. Było to jedno z pierwszych godnych uwagi odkryć. Następnie w badaniu zaczęliśmy przyglądać się wariantom ryzyka genetycznego linii zarodkowej. Najpierw przyjrzeliśmy się tak zwanemu wskaźnikowi ryzyka poligenowego, który jest w zasadzie wynikiem, który agreguje wpływ wielu, wielu, wielu SNP lub polimorfizmów pojedynczych nukleotydów, powszechnego rodzaju zmienności genetycznej w ludzkim genomie, do którego każdy indywidualnie może się przyczynić jedynie niewielkie ryzyko, ale łącznie mogą potencjalnie zwiększać ryzyko zachorowania na raka prostaty lub śmierci z powodu raka prostaty. Odkryliśmy, iż najczęściej stosowany współczesny wskaźnik ryzyka wielogenowego, który agreguje 269 różnych SNP, w rzeczywistości nie był powiązany ze śmiercią z powodu raka prostaty w naszej kohorcie. W pewnym sensie nie było to adekwatnie zaskakujące odkrycie, tylko dlatego, iż początkowa era ocen ryzyka wielogenowego została tak naprawdę zaprojektowana na podstawie asocjacyjnych badań kliniczno-kontrolnych obejmujących cały genom, gdzie przypadki dotyczyły dowolnego raka prostaty w porównaniu ze zdrową grupą kontrolną. Tak naprawdę nie zaprojektowano ich po to, aby odróżnić agresywnego raka prostaty od łagodnego raka prostaty. Nie było zatem aż tak zaskakujące, iż ta wielogenowa ocena ryzyka w kohorcie naszych pacjentów, u których wszyscy chorowali na raka prostaty, nie pozwoliła na rozróżnienie tych, którzy zmarli, i tych, którzy nie umarli. Jednak w tej chwili opracowywane są nowsze wskaźniki ryzyka wielogenowego, które zaczynają uważniej przyglądać się ryzyku choroby agresywnej i łagodnej. Następnie zaczęliśmy drążyć temat konkretnych wariantów genetycznych, które powiązano z przeżyciem raka prostaty, i znaleźliśmy 1 SNP na chromosomie 19Q, który był istotnie powiązany z ryzykiem śmierci z powodu raka prostaty – wzrost o około 80% ryzyko, jeżeli posiadasz allel ryzyka. Następnie przyjrzeliśmy się temu razem, łącząc to z historią rodziny i modelem wieloczynnikowym, i odkryliśmy, iż historia rodziny i genetyka linii zarodkowej – ten specyficzny genetyczny SNP linii zarodkowej – niezależnie zwiększają ryzyko śmierci z powodu raka prostaty o około 80%. A jeżeli ograniczyć tę kohortę do pacjentów z chorobą naprawdę niskiego ryzyka, czyli tych, którzy kwalifikowaliby się do aktywnego nadzoru na podstawie bardziej rygorystycznych kryteriów, w rzeczywistości ryzyko śmierci z powodu raka prostaty było prawie trzykrotne; współczynnik ryzyka wyniósł 2,8. Było więc całkiem interesujące i godne uwagi stwierdzenie, iż zarówno historia rodzinna, jak i SNP ryzyka genetycznego linii zarodkowej były niezależnymi czynnikami wpływającymi na ryzyko śmierci z powodu raka prostaty.
Ta transkrypcja została zredagowana dla przejrzystości.
