Adiuwant pembrolizumab zapewnia poprawę OS w badaniu KEYNOTE-564 dotyczącym ccRCC

oen.pl 2 tygodni temu


Zgodnie z wynikami badania KEYNOTE-564 (NCT03142334) leczenie uzupełniającym pembrolizumabem (Keytruda) prowadziło do istotnej i klinicznie znaczącej poprawy przeżycia całkowitego (OS) w porównaniu z placebo u pacjentów z rakiem jasnokomórkowym nerek (ccRCC).1

Szacowany OS w grupie pembrolizumabu po 48 miesiącach wyniósł 91,2% w porównaniu z 86,0% w grupie placebo (HR, 0,62; 95% CI, 0,44-0,87; P =.005). Zaobserwowana korzyść była spójna we wszystkich kluczowych podgrupach.

„KEYNOTE-564 ze względu na korzyści w zakresie przeżycia całkowitego ustanawia 1 rok pembrolizumabu jako standardową praktykę w leczeniu średnio-wysokiego, wysokiego i M1 bez dowodów na obecność jasnokomórkowego raka nerki. Otworzy to więcej możliwości wydłużenia przeżycia dla naszych pacjentów” – Toni Choueiri, lekarz medycyny, główna autorka badania i dyrektor Lank Center for Genitourinary Oncology, współprzewodnicząca programu leczenia raka nerek i starszy lekarz w Dana-Farber Cancer Instytut w Bostonie w stanie Massachusetts powiedział Targeted OncologyTM.

obraz raka nerki — stock.adobe.com

W trzeciej, wcześniej określonej analizie okresowej, po medianie czasu obserwacji wynoszącej 57,2 miesiąca na dzień 15 września 2023 r., pembrolizumabem leczono 496 pacjentów z ccRCC, u których występowało zwiększone ryzyko nawrotu po operacji, a 498 otrzymywało placebo. Wśród tych pacjentów korzyść w zakresie przeżycia wolnego od choroby (DFS) była zgodna z tą z poprzednich analiz (HR, 0,72; 95% CI, 0,59-0,87).

Ze względów bezpieczeństwa pembrolizumab wiązał się z większą częstością występowania poważnych zdarzeń niepożądanych o dowolnej przyczynie (20,7% w porównaniu z 11,5% w przypadku placebo) oraz zdarzeń niepożądanych 3. lub 4. stopnia związanych z pembrolizumabem lub placebo (18,6% w porównaniu z 1,2%). Nie stwierdzono zgonów związanych z terapią pembrolizumabem.

Poprzednio, KEYNOTE-564 osiągnął swój główny punkt końcowyz DFS.2 W grupie pembrolizumabu po 24 miesiącach DFS był dłuższy w porównaniu z placebo (77,3% w porównaniu z 68,1%; HR 0,68; 95% CI 0,53-0,87; P= 0,002).2 W grupie otrzymującej pembrolizumab szacowany odsetek pacjentów, którzy przeżyli 24 miesiące, wyniósł 96,6% w porównaniu z 93,5% w grupie placebo (HR, 0,54; 95% CI, 0,30-0,96). Dodatkowo odpowiednie wartości procentowe po 12 miesiącach wynosiły 85,7% (95% CI, 82,2%-88,5%) i 76,2% (95% CI, 72,2%-79,7%).

„Teraz w przyszłych badaniach możemy w standardzie opierać się na pembrolizumabie, a nie na placebo” – dodał Choueiri.

Informacje o fazie 3 badania KEYNOTE-564 w ccRCC

Przełomowe badanie KEYNOTE-564 to podwójnie ślepe badanie kontrolowane placebo, w którym pacjenci z ccRCC ze zwiększonym ryzykiem nawrotu po zabiegu chirurgicznym zostali losowo przydzieleni w proporcji 1:1 do grupy otrzymującej 200 mg pembrolizumabu lub placebo co 3 tygodnie przez maksymalnie 17 cykle.3 Leczenie można również kontynuować do czasu nawrotu choroby, wystąpienia niedopuszczalnych skutków toksycznych lub wycofania zgody.

Pacjenci kwalifikowali się do włączenia do badania, jeżeli mieli histologicznie potwierdzoną diagnozę ccRCC z cechami sarkomatoidalnymi lub bez nich; ryzyko średnio-wysokie, wysokie ryzyko lub M1 brak dowodów na chorobę RCC; i nie otrzymywali wcześniej terapii systemowej z powodu zaawansowanego RCC. Pacjenci muszą także przejść częściową nefroprotekcyjną lub radykalną całkowitą nefrektomię z ujemnymi marginesami chirurgicznymi, przejść nefrektomię i/lub wycięcie przerzutów ≥28 dni przed podpisaniem świadomej zgody i ≤12 tygodni przed randomizacją oraz być wolni od guza ≤28 dni od randomizacja.

Dodatkowe wymagania kwalifikacyjne obejmowały dostarczenie odpowiedniej tkanki, stan sprawności ECOG wynoszący 0 lub 1 oraz odpowiednią czynność narządów.

„Prowadzimy 2 randomizowane badania z pembrolizumabem jako podstawą, dodając inhibitor HIF2 w jednym i dodając spersonalizowaną szczepionkę przeciwnowotworową w drugim. Zatem pole idzie dalej. Nie możemy także zapomnieć o przetestowaniu biomarkerów na urządzeniu KEYNOTE-564, które mogą wzbogacić leczenie dla pacjentów, którzy odniosą z tego korzyści, ponieważ niektórzy pacjenci nie potrzebują pembrolizumabu i choćby w przypadku wysokiego ryzyka operacja może okazać się wystarczająca” – stwierdził Choueiri.

BIBLIOGRAFIA:
1. Choueiri TK, Tomczak P, Park SH i in. Całkowite przeżycie z adiuwantem pembrolizumabem w raku nerkowokomórkowym. N Engl J Med. 2024;390(15):1359-1371. doi:10.1056/NEJMoa2312695
2. Choueiri TK, Tomczak P, Park SH i in. Adiuwantowy pembrolizumab po nefrektomii w raku nerkowokomórkowym. N Engl J Med. 2021;385(8):683-694. doi:10.1056/NEJMoa2106391
3. Badanie bezpieczeństwa i skuteczności pembrolizumabu (MK-3475) w monoterapii w leczeniu uzupełniającym raka nerkowokomórkowego po nefrektomii (MK-3475-564/KEYNOTE-564). ClinicalTrials.gov. Zaktualizowano 29 czerwca 2023 r. Dostęp 18 kwietnia 2024 r.


Źródło

Idź do oryginalnego materiału