Wejście do Unii Europejskiej było przede wszystkim postrzegane jako podróżowanie bez paszportu, czyli swoboda przemieszczania się poza granice państwowe. O ile np. rynek pracy nie od razu był otwarty dla Polaków we wszystkich państwach UE, o tyle dostęp do leczenia w innych krajach stał się faktem o północy z 30 kwietnia na 1 maja 2004 r.